Počast besmrtnim precima

Delegacija Zavičajnog društva Kraljevo, u kojoj su bili sekretar udruženja Zoran Nikolić i član Upravnog
odbora Zavičajnog društva Kraljevo Dragan Micić učestvovala je dana,15.septembra u programu kojim
su obeleženi značajan datum iz naše istorije – Dan proboja Solunskog fronta i novoustanovljeni praznik
Dan srpskog jedinstva, slobode i nacionalne zastave.

Polaganjem venaca na Spomenik srpskim ratnicima palim za slobodu otadžbine od 1912. do 1918. godine
na centralnom gradskom trgu u Kraljevu , i prigodnim programom „Ko sme, taj može“, nazvanim po naredbi vojvode Živojina Mišića, u kom su učestvovali Vatrogasni orkestar „27. septembar“ i glumci
Svetlana Milenković i Predrag Pavlović, koji su kazivali stihove Milutina Bojića i Ljubomira Simovića.
Vence na Spomenik srpskim ratnicima su položile delegacije Grada Kraljeva, Raškog upravnog okruga,
Vojske Srbije, Policije, Žandarmerije, delegacije boračkih udruženja, udruženja za negovanje tradicija
oslobodilačkih ratova “Jovan Kursula” i udruženja Zavičajno društvo Kraljevo.

Posle tog čina prisutnima se obratio gradonačelnik Kraljeva dr.Predrag Terzić a potom je , kustos
Narodnog muzeja Kraljevo Nemanja Trifunović, govorio o značaju proboja Solunskog fronta, 15.
septembra 1918. godine, za istoriju srpskog naroda.

Rekavši da su tog dana okončane duge i tragične borbe u kojima je stradala gotovo jedna trećina srpskog
stanovništva. Srpskae vojske koja je, zajedno sa saveznicima – Francuzima i Englezima, uspela da
probije Solunski front,Trifunović je nagalasio da je „Posebno značajno da je prva srpska jedinica koja je
probila Solunski front bila Šumadijska divizija u kojoj su se nalazili vojni obveznici iz Kraljeva i okoline.
Divizija je bila u sastavu Druge armije vojvode Stepe Stepanovića i naši preci, naši Kraljevčani, su uspeli
da izvrše svoj dnevni zadatak pre predviđenog roka i čak da pomognu susednim jedinicama u zauzmanju
neprijateljakih bugarskih rovova. Posle proboja usledio je nezadrživi juriš srpske vojske, željne povratka
u svoju otadžbinu, koja je tri godine ranije napustila svoje domove da bi izbegla kapitulaciju“. On je
podsetio da je srpska vojska do 1. novembra došla do Beograda i oslobodila ga, a zatim prešla Drinu,
Dunav i Savu, gde je učestvovala u oslobađanju srpskog i ostalih južnoslovenskih naroda i dala doprinos
stvaranju prve države južnih Slovena – Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.